ข้อคิดเรื่อง การต่อสู้ ชัยชนะ vs. ความล้มเหลว (เครดิตจากไลน์)

ลินคอร์น

7 ขวบ พ่อแพ้คดี ต้องเสียที่ดินไป จึงต้องออกไปหางานทำ

9 ขวบ เสียแม่

อายุ 22 ค้าขายครั้งแรก ล้มเหลว

อายุ 23 ลงสมัครผู้ว่าการรัฐ แพ้เลือกตั้ง ปีเดียวกัน ตกงาน ไปสอบเรียนนิติ สอบไม่ผ่าน

อายุ 24 ยืมเงินเพื่อนมาค้าขาย ปีเดียวกัน เจ๊ง ใช้เวลา 16 ปี คืนหนี้เงินเพื่อน

อายุ 25 ลงสมัครผู้ว่าการรัฐอีกครั้ง ได้รับเลือก

อายุ 26 กำลังจะแต่งงาน คู่หมั้นเสียชีวิต

อายุ 27 นอนป่วยครึ่งปี

อายุ 29 ชิงตำแหน่งโฆษกสภาแห่งรัฐ ไม่ได้รับเลือก

อายุ 31 เสนอตัวให้พรรคเลือกลงสมัคร แพ้

อายุ 34 ลงสมัครเป็นสมาชิกสภา แพ้

อายุ 37 ลองอีกครั้ง ชนะ

อายุ 39 ต้องการให้เลือกเป็นต่อ แพ้

อายุ 47 เสนอตัวเป็นผู้ลงสมัครตำแหน่งประธานาธิบดี แพ้

อายุ 49 ลงสมัครเป็นสมาชิกสภา แพ้อีก

อายุ 51 ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีสหรัฐ

ในชีวิตเขา ล้มเหลวมา 35 ครั้ง มีเพียง 3 ครั้งที่สำเร็จ

เขาเคยพูดว่า "ขาข้างหนึ่งของผมลื่นไถล อีกข้างเลย่จะยืนไม่อยู่ ผมบอกตัวเองว่า นี่ก็แค่ลื่นหกล้มอีกครั้งหนึ่ง ไม่ใช่ล้มตายที่จะลุกขึ้นมาไม่ได้" สุดท้ายเขาได้เข้าไปทำงานในทำเนียบขาว และเลิกทาสในประเทศ

การพ่ายแพ้ทุกอย่าง เป็นแค่ลื่นไถลหกล้ม ขอแค่ยังมีลมหายใจ จะมีอะไรที่จะชนะมันไม่ได้ ขอแค่มีชีวิต มีอะไรที่จะทำสำเร็จไม่ได้ ?

มีชีวิตอยู่ ก็ยังมีความหวัง ก็จะมีโอกาส ก็มีความเป็นไปได้ที่ไม่มีขีดจำกัด

ฮ่องเต้องค์แรกของราชวงศ์ฮั้น หลิวปัง รบกับข้าศึกผู้เกรียงไกร เซี่ยงอี่ ทัพนำโดยเซี่ยงอี่ รบ 100 ชนะ 100 ทัพของหลิวปัง รบ 100 แพ้ 100 แต่หลิวปังทนรับความพ่ายแพ้ได้ สุดท้ายก็ชนะเซี่ยงอี่ ได้เป็นฮ่องเต้

เซี่ยงอี่แม้จะรบ 100 ชนะ 100 แต่ทนรับความพ่ายแพ้เพียงครั้งเดียวไม่ได้ จึงฆ่าตัวตายริมแม่น้ำอูเจียง

ชีวิตคนเรา ไม่ได้อยู่ที่จะสมหวังกี่ครั้ง แต่อยู่ที่สามารถเรียนรู้ข้อผิดพลาดแล้วยืนขึ้นมาใหม่ ทุกครั้งที่ผิดหวัง เอาชนะมันวิกฤตและข้ามมันได้ ความล้มเหลวทุกครั้งในชีวิต ก็จะเป็นแค่การพักคั่นโฆษณาเท่านั้น