#โอวาทหลวงพ่อวัดปากน้ำ (ตอนพิเศษ)

#โอวาทหลวงพ่อวัดปากน้ำ (ตอนพิเศษ)

เล่าโดยพระครูสมุทรกวี  (หลวงพ่อจำลอง  อาสโภ [เนตรนิยม])  เจ้าคณะอำเภอบางคนที  จ.สมุทรสงคราม

-----------------------------------------------

 "ไปอยู่กรุงเทพฯ เปล่า"  "ไปสิ"  หลังจากอาจารย์พร้อมชวนฉัน  ฉันก็ตัดสินใจที่จะไปอยู่กรุงเทพฯ ทันที  เพราะในสมัยนั้นสำนักเรียนบาลีหายากเหลือเกิน  คืนนั้นรีบเก็บข้าวของลงเรือ  ตอน  ๒  ทุ่มกว่าๆ ของปี  ๒๔๙๕  นั่งเรือมาวัดปากน้ำ  พอถึงวัดก็เข้าไปหาหลวงพ่อ

ท่านให้ความเมตตา  ความรัก  ความสงสาร  ไม่เคยลำเอียงไม่เคยอคติ  ไม่ว่าจะมาจากภาคเหนือ  อีสาน  หรือใต้  มีทุกภาคเต็มไปหมด  เป็นยิ่งกว่าพ่อกับลูก  เอาใจใส่เป็นภาระให้กับลูกศิษย์หมด  ใครเจ็บไข้ได้ป่วยท่านดูแล  ความเมตตาความเสียสละท่านมีอย่างสูงสุด

หลวงพ่อท่านเป็นผู้ที่เคารพธรรมะ  เคารพการศึกษา  บางครั้งหลวงพ่อวัดปากน้ำขึ้นเทศน์  ท่านจะนั่งหลับตาเทศน์  เราจะฟังท่านเข้าใจในช่วงต้นๆ แต่พอปลายๆ จะไม่เข้าใจ  ละเอียดจริงๆ ไม่รู้ท่านได้ค้นคว้ามาจากไหน  พระเปรียญธรรมสูงๆ อย่างเปรียญธรรม ๙  ยังงงเลย  เดี๋ยวหลวงพ่อยกธรรมะขึ้น  เดี๋ยวยกบาลีขึ้น  ท่านแตกฉานจริงๆ แล้วคนที่มาฟังนะ   ไม่ต้องห่วงเลยเต็มศาลาไปหมด  หลวงพ่อสดท่านมีพระรัตนตรัยในหัวใจ  บางครั้งท่านพูดไปๆ ท่านก็บอกว่า  ถ้าหากธรรมสูงๆ จริงๆ  ท่านไม่ได้พูด  ท่านอาราธนาพรหมมาพูด  ท่านพูดอย่างนี้จริงๆ ที่ท่านพูดอย่างนี้จะแฝงเรื่องราวในส่วนละเอียดอย่างไรฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

หลวงพ่อสดเล่าให้ฟังว่า  วิชชาธรรมกายกว่าจะค้นเจอ  ค้นพบได้ใช้เวลาถึง  ๓๐  กว่าปี  เพราะเมื่อก่อนหลวงพ่อท่านบวช  ท่านก็ศึกษาวิปัสสนากรรมฐานตามหลัก  ท่านบอกว่า  "มันอ้อม"  ท่านก็เลยพยายามค้นวิชชาธรรมกายนี้  จนได้ทางตรงนี้ขึ้นมาเป็น  สัมมาอะระหัง  หลวงพ่อเทศน์เสร็จแต่ละครั้งคนจะสาธุดังลั่นทั่วศาลา  ใครได้ฟังเทศน์จากหลวงพ่อนับว่ามีบุญวาสนา  ธรรมะลึกมากๆ  ตอนแรกพอฟังออกฟังเข้าใจ  พอหนักเข้าๆ ฟังไม่ออกแล้วเพราะว่าสูงมาก  หลวงพ่อพูดละเอียดในละเอียด  หยาบในหยาบ  สุดหยาบสุดละเอียด  ท่านพูดไปคล้ายท่านเห็นไปด้วย

หลวงพ่อบอกว่าที่ท่านมรณภาพนะ  ท่านสู้กับพญามารมาก  ไปปราบพญามาร  ไม่ใช่เสียใจเรื่องพระฝรั่งอย่างใครว่ากัน  แต่เป็นเพราะท่านสู้กับมาร ตรากตรำงานหนัก  ยังไงท่านก็ไม่ยอมแพ้  เคยได้ฟังธรรมะจากหลวงพ่อคำหนึ่ง  กุศลาธัมมา  อกุศลาธัมมา   อัพยากตาธัมมา  ท่านสอนในโบสถ์  ท่านบอกว่ามันมีฝ่ายดำ  ฝ่ายขาว  ฝ่ายไม่ดำไม่ขาว...ฝ่ายขาวคือพระพุทธเจ้าของเราก็พยายามส่งกระแสส่งสารให้คนทำความดีให้มากที่สุด  แต่ฝ่ายดำเขาส่งสาร  ให้คนทำความชั่วให้มากที่สุด  ส่วนไม่ดำไม่ขาวนี้  ถ้าเห็นว่าฝ่ายไหนมีกำลังมากก็จะสามารถเอาไปได้  ท่านเล่าตอนหนึ่งว่า  ตอนที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ใหม่ๆ พญามารก็โผล่ขึ้นมาเลย  ผุดขึ้นมาถามพระพุทธเจ้าว่า  "จะสู้กับเราหรือจะสอนประชาชน"  พระพุทธเจ้าท่านตรวจดูแล้วท่านก็บอกว่า  "เราจะไม่สู้เราจะสอนประชาชน" พญามารก็บอกว่า  "เจ้าทำไป"  จะเห็นได้ว่าตอนที่พระพุทธเจ้าแสดงธรรมจะสำเร็จหมด  เพราะพญามารเขาเปิด  แล้วทีนี้หนักเข้าๆ พญามารก็เอาล่ะสิเห็นพุทธบริษัทมากขึ้นคนทำความดีมากขึ้น  พญามารอยู่ไม่ได้  ก็ทำให้พระปาราชิกบ้าง  อาบัติบ้างเรื่อยไป  พระพุทธเจ้าก็เข้าฌานถาม  ไหนว่าจะไม่รบกวนไง  พญามารก็บอกว่า  มันเป็นวิชชาของพญามาร  ท่านมีหน้าที่สั่งสอนก็สั่งสอนไปสิ  มีหน้าที่บัญญัติสิกขาบทก็บัญญัติไปสิ..